Soms denk ik dat ik nog te jong of onervaren ben om een ‘eigen visie’ neer te schrijven. Anderzijds heb ik gewoon wel écht een eigen idee, een denkbeeld, een overtuiging die ik elke dag probeer uit te dragen in mijn werk bij de paarden.

Daarom schrijf ik hieronder toch mijn visie neer. Niet omdat ik er van overtuigd ben dat ik alle wijsheid in pacht heb. Ook niet omdat ik iedereen wil overtuigen van mijn eigen gelijk. Ik ben er trouwens van overtuigd dat dit een veranderlijk iets is en dat mijn ervaringen mijn visie zullen blijven kleuren, aanpassen of versterken. 

Waarom ik mijn visie wel neer wil schrijven? Omdat ik graag iedereen voldoende informatie geef zodat ze goed kunnen inschatten of ze met mij willen gaan samenwerken. Misschien krijg ik iemand met deze tekst aan het denken om anders naar zijn/haar paard te gaan kijken. 

Mijn visie op het trainen van paarden is een holistische visie. Dit verklaart meteen waarom de term ‘holistic horsemanship’ nog wel een aantal keer op mijn website terug zal vinden.

“Iets is holistisch wanneer er naar het geheel wordt gekeken en niet naar de som van de verschillende onderdelen waarvan iets is opgebouwd.”

Dit wil zeggen dat ik bij de training van paarden naar het gehele plaatje probeer te kijken. Er wordt in mijn ogen te veel aan symptoombestrijding gedaan, het geheel wordt vaak (onbewust) vergeten. Symptoombestrijding eindigt, zeker bij grote problemen, vaak in een doodlopend straatje.

Tijdens de trainingen ga ik niet enkel met het fysieke paard aan het werk, maar ook (en vooral) met het mentale paard. Als een paard mentaal niet in balans is, dan kàn er simpelweg niet aan het fysieke gewerkt worden. 

Enkel als een paard zich goed voelt en voldoende ontspannen is, kan een paard tot leren komen. Een gestresseerd of angstig paard maakt adrenaline aan en dit staat nu net het leren volledig in de weg. Zijn de mentale problemen te groot? Dan zal ik altijd adviseren om er een gedragsspecialist bij te halen.

Voor het fysieke trainen van het paard, is de weg van de Academische Rijkunst in mijn ogen de meest correcte. Ook deze trainingen vertrekken vanuit een holistische visie én delen het leerproces van het paard niet op in 100 maar 10 000 stukjes.


Two spirits who want to do what two bodies can

Bent Branderup

Het belangrijkste in de AR is de connectie en de communicatie tussen jou en je paard. Ook wordt er gewerkt aan fysieke en mentale balans, aanvankelijk zonder een ruiter op de rug. Heeft het paard hier 5 jaar voor nodig? Dan krijgt het paard 5 jaar. Op vlak van optoming wordt gebruikt wat werkt voor het paard. Is dit met barebackpad of zadel? Met bit of net bitloos?

Er wordt steeds gekeken naar het paard zelf en de doelen worden aangepast per individu. In de Academische Rijkunst beoefen je dressuur voor het paard en op maat van het paard, maar gebruik je je paard niet voor de dressuuroefeningen. Er wordt niet uitgegaan van één juiste weg, maar van een op maat gemaakte reis.

Buiten de trainingen om is het belangrijk om te kijken naar huisvesting, voeding, de stand van de hoeven… De fysieke training van het paard kan helemaal nutteloos blijken als er andere factoren zijn die een negatieve invloed hebben op je paard. Daarom zal ik ook daar steeds naar informeren en informatie over geven als ik trainingen geef. 

In mijn holistische visie, is de mens onlosmakelijk gelinkt met zijn/haar paard. Onze eigen lichamelijke of mentale uitdagingen hebben meer effect op ons paard dan we zelf zouden denken. Ook bepaalde ideeën, gewoonten en overtuigingen hebben een effect op de manier waarop we naar ons paard kijken. De communicatie met het paard moet onze grootste zorg zijn, want ze blijven zo vaak helemaal onbegrepen. 

Paarden werken echt als spiegels en als wij gevoelig genoeg met hen omgaan, krijgen we er grootse dingen voor terug. Deze gevoeligheid moeten we koesteren en respecteren. We mogen dit niet doen verdwijnen door onvoldoende oplettend te zijn en te veel te negeren.

We denken steeds dat we als trainers of ruiters onze paarden het meeste aanleren, maar eigenlijk is het net andersom. Als je er voor open staat, kan het trainen van paarden werkelijk je leven veranderen. Ze leren je opnieuw voelen, maken je geduldig en leren je om in het hier en nu te zijn. Drie dingen die we in onze drukke, Westerse maatschappij stilaan wat verleren. 

Als je er voor open staat, kan het trainen van paarden werkelijk je leven veranderen. Ze leren je opnieuw voelen, maken je geduldig en leren je om in het hier en nu te zijn. Drie dingen die we in onze drukke, Westerse maatschappij stilaan wat verleren. 

En tot slot, heb ik ook een visie op mezelf als trainer. Ik weet uit ondervinding dat het niet te verwaarlozen is hoeveel invloed en impact een trainer kan hebben op jou en je eigen paard. Iemand aan de zijlijn die je af en toe weer richting geeft, zonder hierbij jou of je paard af te breken. Iemand die door kritische vragen te stellen jou zelf tot inzichten kan laten komen. Iemand die mee je successen viert en oplossingen zoekt wanneer het moeilijker gaat. 

Dat is exact het type trainer dat ik ook wil zijn voor andere mensen, zoals Marion van De Klundert van de Paardenbasis dat voor mij ook is! 

Daarom zal ik me altijd blijven bijscholen, op vlak van eigen vaardigheid én ook op vlak van het coachen van paarden en mensen. Verder geef ik alles wat ik kan voor elk individu dat op mijn pad zal komen. 

Dat beloof ik! 

Jolien